Dag Hans, wat een prachtige foto’s! Je hebt de tijdloze sfeer van de Dahliatuin scherp getroffen. Dahliatuin forever! Ze roepen bij mij sterke herinneringen op aan mijn kindertijd, toen ik met mijn ouders en broers in de jaren 60 op Curacaolaan 2C woonde en uitkkeek op de Dahliatuin. In mijn beleving liep ik mij als jongetje tussen metershoge planten te vergapen aan de halicunante kleurenexplosies hoog boven mijn hoofd. Destijds was het regime kennelijk streng en mocht er niets anders dan Dahlia’s staan. Ik woon al heel lang niet meer in Amersfoort, maar in de nazomer maak ik wel eens een omweg om naar de bloeiende Dahlia’s in de Dahliatuin te komen kijken en mij voor een moment dat jongetje van toen te voelen. Hoe geruststellend dat sommige dingen in het leven niet veranderen.