Er was eens een mooie dahliatuin aan de rand van het bos van de eeuwenoude stad Amersfoort. De tuin stond vol prachtige dahliaprinsesjes die slaperig soesden in het warme zonlicht. Een toevallig passerende prins kon het niet nalaten een paar van de dames wakker te kussen…

Hij was vorig jaar op weg naar de tentoonstelling over de dahlia bij galerie De Ploegh die georganiseerd was in samenwerking met dahliavereniging Leusderkwartier. Helaas kwam hij één dag te laat voor de tentoonstelling, maar Wim van Wijk liet zich niet uit het veld slaan en toogde met zijn fotocamera naar de dahliatuin. Uit de foto’s die hij ons ter beschikking stelde om aan de leden te tonen, hebben we een paar mooie beauty’s gekozen en we hebben hem ook een aantal vragen gesteld.

Heb je een speciale passie voor dahlia’s of kwam je echt toevallig langs?

Wim moet lachen bij die vraag. Zijn interesse strekt zich uit naar de hele ‘groene omgeving’ en meestal is hij met wilde planten bezig. Voordat hij in het onderwijs terecht kwam, had hij een studie gedaan in de grafische vormgeving en die achtergrond blijft een rol spelen bij het kijken naar bloemen en planten.

Waar let jij op als je een dahlia op de foto zet?

“Ik ben vooral geinteresseerd in kleur en diepte. Daar probeer ik mee te experimenteren. Die dag dat ik op de dahliatuin was, had het net enorm geregend na een lange droogte en misschien is dat ook nog uit de foto’s op te maken. Ik weet het niet. De manier waarop ik werk is proefondervindelijk. Gewoon kijken hoe dingen uitpakken.”

We danken Wim hartelijk voor de foto’s van de ontwakende dahlia’s en de toelichting erop.